پاداش امام(علیه‌السلام) به غلام
روزی امام(علیه‌السلام)، غلام سیاهی را در باغی دیدند. او كه قرص نانی داشت، لقمه‌ای خود می‌خورد و لقمه‌ای به سگی كه نزدش بود، می‌داد.
امام(علیه‌السلام) علّت را از او باز خواست كرد. غلام گفت: از اینكه فقط خود بخورم و به سگ نخورانم، حیا می‌كنم.
امام(علیه‌السلام) خواست به‌خاطر این عمل به او پاداشی دهد و او را مورد لطف و احسان خود قرار دهد، فرمود: «در جای خود باش». امام(علیه‌السلام) غلام را از صاحبش خرید و باغ را نیز خریداری فرمود. سپس غلام را آزاد كرد و باغ را به او بخشید.[1]
[1]. ابوعلم، اهل‌البیت (علیهم‌السلام) ، ص291 ـ 292.