37.علی(ع) و قرآن

عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ، قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):

«عَلِیٌّ مَعَ القُرْآنِ، وَالقُرْآنُ مَعَ عَلِیٍّ، لَا یَفْتَرِقَانِ حَتَّی یَرِدَا عَلَیَّ الْـحَوْضَ».[1]

امّ‌ّسلمه نقل می‌كند كه رسول خدا(ص) فرمود:

«علی با قرآن است، و قرآن با علی است، و از یكدیگر جدا نمی‌شوند تا آنكه در روز قیامت كنار حوض كوثر بر من وارد شوند».

[1]. دیملی، فردوس‌الاخبار، ج3، ص282؛ عینی، مناقب سیدنا علی، ص38؛ هیثمی، مجمع‌الزوائد، ج9، ص134. همچنین رجوع شود به خوارزمی،‌ المناقب، ص176-177؛ ایجی، توضیح‌الدلائل، ص209؛ حاکم نیشابوری، المستدرك، ج3، ص124؛ متقی هندی، كنزالعمال، ج11، ص603؛ سیوطی، الجامع‌الصغیر، ج2، ص177؛ طبرانی، المعجم‌الاوسط، ج5، ص135؛ همو، المعجم‌الصغیر، ج1، ص255.