67. زينت علي(ع)
عَنْ عَمَّار بْنِ يَاسِر: قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):
از عمّار بن ياسر روايت شده كه رسول خدا(ص) فرمود:
«اي علي! خداي متعال تو را به زينتي آراسته است كه هيچ بنده‌اي به زيوري چنين مزيّن نگشته و خدا آن را بيش از هر زينت ديگري دوست دارد و آن زهد در دنياست كه زينت نيكوكاران در نزد خداي با عزّت و جلال است.
پس تو را طوري قرار داده كه نه از دنيا دست تو را مي‌گيرد و نه دنيا چيزي از تو به دست مي‌آورد. خدا در وجود تو علاقه به مساكين را عطا كرد، پس تو را طوري قرار داده كه راضي شدي كه رهبر آنها باشي و آنان نيز به پيشوايي چون تو خشنودند».
[1]. ابونعيم اصفهانی، حلية‌الاولياء، ج1، ص71؛ ابن‌عساکر، تاريخ مدينة دمشق، ج42، ص282؛ ابن‌مغازلی، مناقب، ص110؛ متقی هندی، کنزالعمال، ج11، ص626؛ صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج11، ص296؛ و در اسد الغابه (ابن‌اثير جزری، ج4، ص23) مانند آن ثبت شده است.
و نزديك به اين مضمون در فردوس‌الاخبار (ديلمي، ج5، ص409) و جمع‌الجوامع (سبکی، ج1، ص968) آمده است. طبراني در المعجم‌الاوسط (ج2، ص337) از عمّار بن ياسر نقل كرده كه گفت: از پيامبر اكرم(ص) شنیدم به علی(ع) فرمود: «خداوند متعال تو را به زيوري آراسته است كه هيچ‌يك از بندگان را به زيوري مانند آن، نياراسته. خداوند متعال دوستي بينوايان و در كنار آنان بودن را مورد علاقه تو قرار داده و تو را به پيشوايي آنان برگزيده كه تو به آنان خشنودي و برايت پيرواني در نظر گرفته كه آنان به پيشوايي تو خرسندند. پس خوشا بر آنان كه تو را دوست بدارند و تو را مي‌پذيرند و واي بر آنهايي كه با تو دشمني ورزند». ر.ک: هیثمی، مجمع‌الزوائد، ج9، ص132.
و خوارزمي در المناقب (ص117)، از عمر بن عبدالعزيز نقل كرده كه گفت: «بعد از رسول خدا(ص) در ميان امت آن حضرت كسي را زاهد‌تر از علي بن ابي‌طالب سراغ نداريم».
نيز ر.ك: ابن‌عساکر، تاريخ مدينة دمشق، ج42، ص489؛ ابن‌مردويه اصفهانی، مناقب، ص95.