‌64. همه درها جز در خانه علي(ع) را ببنديد

عَنْ سَعْدِ بْنِ مَالِكٍ أَمَرَ رَسُولُ اللهِ(ع) بِسَدِّ الْأَبْوَابِ الشَّارِعَةِ فِي الْـمَسْجِدِ وَتَرَكَ بَابَ عَليٍّ (قَالَ الْـهيْثَمِيُّ: رَوَاهُ أَحْمَدُ وَأبُوِ يَعْلَی وَالْبَزَّازُ وَالطَّبَرَانِيُّ فِي الْأَوْسَطِ، وَزادَ: قَالُوا: يَا رَسُولَ اللهِ، سَدَدْتَ أبْوَابَنَا كُلَّهَا إِلَّا بَابَ عَلِيٍّ؟ قَالَ:

«مَا أَنَا سَدَدْتُ أَبْوَابَكُمْ وَلَكِنَّ اللهَ سَدَّهَا».[1]

سعد بن مالك گفت: رسول اكرم(ع) فرمان داد تمام درهاي خانه‌هايي را كه به داخل مسجد، باز مي‌شد ببنديم و در خانه علي را وا نهاد.

هيثمي مي‌نويسد: اين حقيقت را احمد، و ابويعلي، بزار و طبراني در الأوسط روايت كرده‌اند و افزوده كه ايشان گفتند: اي رسول خدا! درهاي ما را بستي و در خانه علي(ع) را وا نهادي.

حضرت فرمود:

«درهاي شما را من نبستم، خداوند آنها را بست».

[1]. هيثمی، مجمع‌الزوائد، ج9، ص114 (باب فتح بابه في المسجد)؛ طبرانی، المعجم‌الاوسط، ج4، ص186.

گفتني است كه حديث فتح باب و سدّ ابواب، حديثي مشهور و ثابت است.