77. دوست علی(ع) مؤمن و دشمنش منافق است
عَنْ أَبِی ذَرٍ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ(ص) یَقُولُ لِعَلیٍّ(ع):
«إِنَّ اللهَ أَخَذَ مِیثَاقَ الْـمُؤْمِنِینَ عَلَی حُبِّكَ، وَأَخَذَ مِیثَاقَ الْـمُنَافِقِینَ عَلَی بُغْضِكَ. وَلَوْ ضَرَبْتَ خَیْشُومَ الْـمُؤْمِنِ مَا أَبْغَضَكَ، وَلَوْ نَثَرْتَ الدَّنَانِیرَ عَلَی الْـمُنَافِقِ مَا أَحَبَّكَ. یَا عَلِیُّ، لَا یُـحِبُّكَ إِلَّا مُؤْمِنٌ، وَلَا یُبْغِضُكَ إِلَّا مُنَافِقٌ».[1]
از ابوذر روایت است كه گفت: شنیدم رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمود:
«خداوند به دوستی تو از مؤمنان پیمان گرفته و نیز بر دشمنی تو از منافقان پیمان گرفته و اگر تو (با شمشیرت) بر بینی مؤمنی ضربه وارد كنی تو را دشمن نخواهد داشت و دل آزرده نخواهد شد. و چنانچه دینارها را به پای منافق بریزی تو را دوست نخواهد داشت.
ای علی! تو را دوست نمی‌دارد مگر مؤمن (به خدا و رسول) و با تو دشمنی نمی‌كند مگر دورو و منافق».
[1]. ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج42، ص277.
و از عمران بن حصین نقل است كه رسول خدا| به علی فرمود: «دوستی تو را جز مؤمن بر نمی‌گزیند و جز منافق، دشمنی تو را به دل ندارد».
طبرانی، المعجم‌الاوسط، ج2، ص337. و از امّ‌سلمه نقل شده كه نبی اكرم(ص) به علی فرمود: «هیچ مؤمنی تو را دشمن نمی‌دارد و منافق هرگز دوستدار تو نخواهد شد». احمد بن حنبل، مسند، ج6، ص292؛ ترمذی، الجامع‌الصحیح، ج5، ص306؛ ابن‌کثیر، البدایة و النهایه، ج7، ص391؛ ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج42، ص279 - 280.
و از ابوسعید خدری نقل شده كه گفت: «ما ـ گروه انصار ـ هماره منافقان را به دشمنی آنها نسبت به علی بن ابی‌طالب می‌شناختیم».
ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج42، ص285 - 286؛ سیوطی، تاریخ‌الخلفاء، ص187؛ احمد بن حنبل، فضائل‌الصحابه، ج2، ص639.
از ابن‌مسعود نقل است كه گفت: شنیدم نبیّ مكرم(ص) می‌فرمود: «كسی كه گمان كرده است به من و آنچه آورده‌ام ایمان آورده درحالی‌كه با علی دشمنی می‌كند، دروغ‌گو است و مؤمن نیست». ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج42، ص280.
نیز مراجعه شود به: مسلم نیشابوری، صحیح، ج1، ص61؛ ترمذی، الجامع‌الصحیح، ج5، ص306؛ ابن‌ماجه قزوینی، سنن، ج1، ص42؛ احمد بن حنبل، مسند، ج1، ص84؛ همو، فضائل‌الصحابه، ج2، ص563؛ نسائی، سنن، ج8، ص116ـ 117؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج42، ص271 - 301.