57. مواسات علي(ع)

لَـمَّا قَتَلَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ ‌السَّلامُ يَوْمَ اُحُدٍ أَصْحَابَ الْأَلْوِيَةِ، قَالَ جَبْرِئيلُ:

«يَا رَسُولَ اللهِ! إِنَّ‌ هَذِهِ لَـهِيَ الْـمُوَاسَاةُ».

فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّی الله ‌عَلَيْهِ ‌وَآلِهِ: «إِنَّهُ مِنِّي وَأَنَا مِنْهُ».

قَالَ جِبْرَئِيلُ: «وَأَنَا مِنْكُمَا يَا رَسُولَ اللهِ!».[1]

هنگامي كه علي در جنگ احد پرچم‌داران سپاه كفر را به قتل رساند، جبرئيل(ع) به رسول خدا(ص)  چنين گفت:

«حقاً اين است معناي مواسات».

رسول خدا(ص) فرمود: «آخر او از من است و من از اويم».

جبرئيل(ع) گفت: «من هم از شمايم اي رسول خدا».

[1]. متقی هندی، كنزالعمال، ج13،‌ ص143 – 144، به نقل از طبرانی، به نقل از مسند رافع ‌بن خديج. ر.ک: طبرانی، المعجم‌الکبير، ج1، ص318؛ طبری، ذخائر‌العقبی، ص68.