خصوصاً اگر بدعتها ظاهر شود، واجب است بر عالم كه علم خود را اظهار كند و بدعتها را دفع نماید و نگذارد كه مردم گمراه شده، در اشتباه بیفتند.
قَالَ رَسُولُ اللهِ(صلیالله علیه و آله): «إِذَا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فِی أُمَّتی فَلْیُظْهِرِ الْعالِمُ عِلْمَهُ، فَمَنْ لَمْ یَفْعَلْ فَعَلَیْهِ لَعْنَةُ اللهِ».[1]
[1]. کلینی، الکافی، ج1، ص54؛ مغربی، دعائمالاسلام، ج1، ص2؛ ابنابىجمهور احسائى، عوالى اللئالى، ج4، ص70 - 71؛ حر عاملی، وسائلالشیعه، ج11، ص510. «آنگاه كه در امت من بدعتها پدیدار گشت ، پس بر عالم (دینى) است كه دانستههاى خویش را بیان كند و اگر چنین نكرد، پس لعنت خدا بر او باد».