عزیزان من! تكلیف؛ یعنی این گوی و این میدان، این شما و این‌همه فرصت‌های سعادتبخش، این نیروها و استعدادهای خداوندی، تكلیف؛ یعنی ورود به دوره سازندگی، خودسازی، مسئولیّت و ورود در امتحانات الهی و سرآغاز آمادگی برای سیر راه تكامل و تعالی، تكلیف؛ یعنی زندگی آگاهانه و خردپسند.
شما خود را برای این زندگی آماده سازید و خود را به هیچ چیز و به هیچ‌كس و به هیچ قیمت، جز به خدا و به ثواب خدا نفروشید.
«إِنَّهُ لَیْسَ لأَِنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ فَلَا تَبِیعُوهَا إِلَّا بِهَا».[1]
امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) میفرماید: برای نفس شما قیمتی جز بهشت نیست، جانتان و خودتان را غیر از بهشت، به چیز دیگری، نفروشید.
[1]. نهج‌البلاغه، حكمت 456؛ لیثی واسطی، عیون الحکم و المواعظ، ص108. «به‌راستى‌كه جز بهشت، هیچ ارزشى براى جان‌هایتان نیست؛ پس جان‌هایتان را به غیر از بهشت، نفروشید».