عزيزانم آن شهري كه ميرويد، پر است از فساد و تباهي و فسق و فجور؛ اگر‌چه داد از انسانيت ميزنند، ولي شرف واقعي انسان در آنجا پايمال هواوهوس و شهوات و حيوانيت است. زندگي بيشتر آنها، به زندگي دام‌هايي شبيه است كه در دامخانههايي منظم و مدرن زندگي ميكنند، ولي از انسانيت و لذايذ معنوي بهرهاي ندارند؛ شما سعي كنيد اخلاق و تربيت خودتان را محكم نگاه داريد و استقلال اسلاميت خود را حفظ كنيد. بسياري از ايراني‌ها در آن محيط‌ها زود رنگ عوض ميكنند و اروپايي ميشوند و فراموش ميكنند كه مسلمانند؛ زن‌هاشان چادر را كه در اينجا لباس مَحرَمي است، كنار ميگذارند، به‌عكس هندي‌ها، پاكستاني‌ها و آفريقايي‌ها بيشتر هويت خود را حفظ كردهاند و از اينكه هندي يا پاكستاني ميباشند، يا از اينكه با چادر و لباس محلّي خودشان ظاهر ميشوند، هيچ احساس حقارتي نمينمايند؛ سرفراز و با اعتبار در خيابان‌ها ظاهر ميشوند.