لذا برحسب اطلاق روایات، حضرت رسول اكرم(صلی‌الله علیه و آله) از كل افرادی كه مانعی از شفاعت از آنها نباشد، شفاعت میفرماید، از عُصات و گناهكاران امّت، از اخیار و صدیقین و شهدا و صالحین و بلكه انبیا و ائمه طاهرین(علیهم السلام).
شفاعت از گناهكاران، موجب بخشش و عفو آنان و ]شفاعت[ از دیگران موجب ارتقای مرتبه و تقرّب بیشتر میگردد، به این معنا، شفاعت حضرت رسول اكرم و ائمه طاهرین(علیهم‌السلام) همه شخصیت‌ها و صاحبان
مقامات بلند و همه مؤمنین را شامل میشود و وسایل و اسباب شفاعت از عُصات نیز به‌قدری فراگیر است كه حتی نام آنها را نیز فرا میگیرد، و در صورت ضرورت، كسانی كه به نام محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین و ... نامگذاری شدهاند نیز شفاعت، شامل حال آنها میگردد.