مسأله115. اگر از انسان مني بيرون آيد، هرچند در خواب باشد، يا آميزش كند، هرچند مني خارج نشود جُنُب ميشود و بايد براي نماز و كارهايي كه نياز به طهارت دارد، غسل جنابت انجام دهد.
مسأله116. اگر مني از جاي خود حركت كند، ولي بيرون نيايد، سبب جنابت نميشود.
مسأله117. كسي كه ميداند مني از او خارج شده است و يا ميداند آنچه بيرون آمده مني ميباشد، جنب است و بايد غسل كند.
مسأله118. اگر از انسان رطوبتي خارج شود كه نداند بول است يا مني يا...، چنانچه با شهوت و جستن بيرون آمده و يا با جستن بيرون آمده و بعد از بيرون‌آمدن آن بدن سست شده، آن رطوبت در حکم مني است، ولي اگر
هيچ‌يك از اين دو را نداشته باشد، آن رطوبت در حکم مني نميباشد، ولي نسبت به مريض، بيرون‌آمدن از روي شهوت، كافي است.
مسأله119. مستحب است انسان بعد از بيرون‌آمدن مني، بول كند و اگر بول نكند و بعد از غسل رطوبتي از او خارج شود كه نداند مني است يا رطوبت ديگر، حكم مني دارد.