مسأله183. اذان و اقامه باید بعد از داخل‌شدن وقت نماز گفته شود و اگر قبل از وقت بگوید ـ عمداً باشد یا سهواً ـ باطل است.
مسأله184. اقامه باید بعد از اذان گفته شود و اگر قبل از اذان بگوید، صحیح نیست.
مسأله185. بین جملههای اذان و اقامه، نباید زیاد فاصله شود و اگر بین آنها بیشتر از حدّ معمول فاصله بیندازد، باید دوباره آن را تكرار كند.
مسأله186. اگر برای نماز جماعتی اذان و اقامه گفته باشند، كسی كه با آن جماعت نماز میخواند، نباید برای نماز خود اذان و اقامه بگوید.
مسأله187. اگر انسان برای خواندن نماز جماعت به مسجد برود و ببیند نماز جماعت تمام شده و برای نماز جماعت اذان و اقامه گفته شده باشد، تا وقتی‌كه صف‌ها برهم نخورده و جمعیّت متفرق نشدهاند، میتواند برای نماز خود اذان و اقامه نگوید.
مسأله188. نماز مستحبی اذان و اقامه ندارد.
مسأله189. مستحب است در روز اوّل كه كودك به دنیا میآید، در گوش راست او، اذان و در گوش چپش، اقامه بگویند.
مسأله190. مستحب است كسی را كه برای گفتن اذان، معیّن میكنند، عادل، وقت‌شناس و صدایش بلند باشد.