مسأله261. اگر در بين نماز كاري كند كه صورت نماز را برهم زند؛ مثل دست‌زدن، به هوا پريدن و...، هرچند از روي فراموشي باشد، نماز باطل ميشود.
مسأله262. اگر در بين نماز به‌قدري ساكت بماند كه نگويند نماز ميخواند، نمازش باطل ميشود.
مسأله263. رهاكردن نماز واجب ـ شكستن نماز ـ حرام است، مگر در حال ناچاري؛ مانند اين موارد:
حفظ جان، حفظ مال، جلوگيري از ضرر مالي و بدني.
مسأله264. شكستن نماز براي پرداخت بدهي مردم با اين شرايط اشكال ندارد:
ـ در بين نماز نميتواند بدهي را بپردازد.
ـ طلبكار، طلب خود را ميخواهد.
ـ وقت نماز تنگ نيست، يعني ميتواند پس از پرداخت بدهي، نماز را در وقت آن بخواند.
مسأله265. شكستن نماز براي مالي كه اهميّت ندارد، مكروه است.
مسأله266. برخي از كارهايي كه در نماز مكروه است:
1. برهم‌گذاشتن چشمها.
2. بازي‌كردن با انگشتان و دست‌ها.
3. سكوت‌كردن در هنگام خواندن حمد يا سوره و يا ذكر، براي شنيدن حرف كسي.
4. هر كاري كه خضوع را از بين ببرد.
5. برگرداندن صورت به طرف راست يا چپ به مقدار كم، چون زياد آن نماز را باطل ميكند.