مسأله407. اگر قرض مدّت‌دار باشد، بنا بر احتياط واجب، طلبكار نميتواند پيش از تمام‌شدن آن مدت، طلب خود را درخواست كند.
مسأله408. اگر قرض مدّت‌دار نباشد، طلبكار هر وقت بخواهد، ميتواند طلب خود را درخواست كند.
مسأله409. اگر طلبكار، طلب خود را درخواست كند؛ چنانچه بدهكار بتواند بدهي خود را بدهد، بايد فوراً بپردازد و اگر تأخير بياندازد، گناهكار است.
مسأله410. اگر قرض‌دهنده شرط كند كه پس از مدتي، مثلاً يك‌سال ديگر، زيادتر بگيرد، و يا كاري براي او انجام دهد، ربا و حرام است، مثلاً يك‌صد هزار تومان بدهد و شرط كند كه پس از يك‌سال يك‌صدوبيست هزار تومان بگيرد.
مسأله411. اگر قرض‌دهنده شرط نكرده باشد كه زيادتر بگيرد ولي خود بدهكار زيادتر از آنچه قرض كرده پس بدهد، اشكال ندارد، بلكه مستحب است.