مسأله309. تا انسان زنده است، اگرچه از خواندن نماز خود عاجز باشد، ديگري نميتواند نمازهاي او را قضا كند.
مسأله310. اگر پدر به جهت عذري نماز يا روزهاش را بهجا نياورده باشد، پس از مرگ او، بر پسر بزرگتر واجب است آنها را قضا نمايد، امّا اگر از روي نافرماني ترك كرده باشد، بنا بر احتياط پسر بزرگتر، آن را قضا نمايد. در مورد مادر نيز احتياط واجب رعايت اين حکم است.