مسأله309. تا انسان زنده است، اگرچه از خواندن نماز خود عاجز باشد، دیگری نمیتواند نمازهای او را قضا كند.
مسأله310. اگر پدر به جهت عذری نماز یا روزهاش را به‌جا نیاورده باشد، پس از مرگ او، بر پسر بزرگ‌تر واجب است آنها را قضا نماید، امّا اگر از روی نافرمانی ترك كرده باشد، بنا بر احتیاط پسر بزرگ‌تر، آن را قضا نماید. در مورد مادر نیز احتیاط واجب رعایت این حکم است.