مسأله397. یادگرفتن احكام معامله، به مقداری كه مورد احتیاج میباشد، واجب است.
مسأله398. فروختن و اجاره‌دادن خانه یا وسیلهای دیگر برای استفاده حرام، حرام است.
مسأله399. خرید و فروش، نگه‌داری، نوشتن، خواندن روزنامهها، مجلاّت و كتاب‌های گمراهكننده، و درس‌دادن این‌گونه كتابها، حرام است، مگر درصورتی‌كه فروشنده بداند خریدارِ صاحب صلاحیت، آن را برای هدفی صحیح، مثل پاسخ به اشكالات خواهان است.
مسأله400. فروختن جنسی كه با چیز دیگر مخلوط است، درصورتی‌كه آن چیز معلوم نباشد و فروشنده هم به خریدار نگوید، حرام است؛ مثلاً شیر را با آب مخلوط كند و بفروشد. (این عمل را غشّ در معامله میگویند).
مسأله401. در معامله باید خصوصیّات جنسی كه خرید و فروش میكنند معلوم باشد، ولی گفتن خصوصیاتی كه
گفتن و نگفتن آنها تأثیری در میل و رغبت مردم نسبت به آن كالا ندارد، لازم نیست.
مسأله402. خرید و فروش دو كالای همجنس ـ كه با وزن یا پیمانه میفروشند ـ به زیادتر «رِبا» و حرام است؛ مثلاً یك تُن گندم بدهد و یك تن و دویست كیلوگرم بگیرد.
مسأله403. مستحب است فروشنده در قیمت بین مشتری‌ها فرق نگذارد و در قیمت جنس سخت‌گیری نكند و درخواست به‌‌هم‌زدن معامله را بپذیرد.
مسأله404. قسم خوردن در معامله اگر راست باشد مكروه، و اگر دروغ باشد حرام است.