1. در بین قرائت: مأموم حمد و سوره را نمیخواند و با امام، قنوت و ركوع و سجده را به‌جا میآورد و آن‌گاه كه امام جماعت تشهد میخواند، بنا بر احتیاط واجب باید به‌صورت نیمخیز، بنشیند[1] و اگر نماز دو ركعتی است یك ركعت دیگر به تنهایی بخواند و نماز را تمام كند و اگر سه یا چهار ركعتی است، در ركعت دوّم كه امام جماعت در ركعت سوّم میباشد، حمد و سوره بخواند (هرچند امام جماعت تسبیحات بخواند) و آن‌گاه كه امام جماعت ركعت سوّم را تمام كرد، و برای ركعت چهارم بر میخیزد، مأموم باید پس از دو سجده، تشهّد بخواند، و برای خواندن ركعت سوّم برخیزد و در ركعت آخر نماز، كه امام جماعت با تشهّد و سلام، نماز را به پایان میبرد یك ركعت دیگر میخواند.
2. در ركوع: ركوع را با امام جماعت به‌جا میآورد و بقیه نماز را همان‌گونه كه در بالا گفته شد، انجام میدهد.
[1]. به این عمل «تَجافی» گفته میشود.