گذشته از آنكه در روایات زیادی، برای نماز جماعت، اَجر و پاداش بسیاری وارد شده است، با دقّت در برخی از مسائل احكام، به اهمیت این عبادت پی میبریم، و در اینجا به برخی از آنها اشاره میكنیم:
مسأله311. شركت در نماز جماعت برای هركس مستحب است، بهویژه برای همسایه مسجد.
مسأله312. مستحب است، انسان صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند.
مسأله313. نماز جماعت، هرچند اوّل وقت خوانده نشود، از نماز فُرادای[1] اوّل وقت بهتر است.
مسأله314. نماز جماعتی كه مختصر خوانده میشود، از نماز فرادایی كه آن را طول بدهد بهتر است.
مسأله315. سزاوار نیست انسان بدون عذر نماز جماعت را ترك كند.
مسأله316. حاضرنشدن به نماز جماعت از روی بیاعتنایی به آن، جایز نیست.
[1]. نمازی كه به تنهایی خوانده شود و به جماعت خوانده نشود، «نماز فرادا» نام دارد.