سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

روحانیت حافظ دیانت مردم

اگر تبلیغاتی که می‌شود، منابری که می‌روند و مجالسی که به عهدۀ آقایان هست نبود، اسلام به آن صورت که باید و شاید در اختیار مردم قرار نمی‌گرفت، لذا موقعیتی که آقایان دارند بسیار مهم است و انتظار حضرت ولیّ عصر(عج) از روحانیت و از همه بسیار زیاد است. در همۀ اعصار و ادوار روحانیت دیانت مردم را حفظ کرده است و در

 

مقابل بدعت‌های مختلفی که در تاریخ در هر زمانی آشکار شده ایستاده است و آنها را دفع کرده است، الآن هم همین‌طور است، در آینده هم همین‌طور خواهد بود.

این هجوم‌هایی که می‌فرمایید یکی و دو تا و چند تا نیست. اگر بخواهم در این جهت وارد شوم و بگویم همه‌جا را می‌گیرد، بی‌تفاوتی‌هایی که هست، مطالبی که راجع به زن‌ها است مگر اهانت به شرع و احکام نمی‌شود؟

شما فرمودید این آقایان در انقلاب زحمت کشیدند، خون دل خوردند، در تحصن دانشگاه شرکت کردند، آن‌همه حبس و اهانت‌ها را تحمل کردند. اینها باید در تمام ابعاد و همه‌جا مواظب باشند، نباید سنگرها را یکی‌یکی از دست بدهیم.

در روایت است که:

«إِذَا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فِی أُمَّتِی، فَلْیُظْهِرِ الْعَالِمُ عِلْمَهُ، فَمَنْ لَمْ یَفْعَلْ، فَعَلَیْهِ لَعْنَةُ الله‏ِ».[1]

شورای عالی موسیقی، آیا این توهین نیست؟!

در روزنامه‌ها می‌نویسند (شورای عالی موسیقی) آیا این توهین نیست؟ در همین جریان هم، کسی که مظلوم شد امام زمان(عج) بود.

بیاییم خط مستقیم دین و صراط مستقیم اسلام و قرآن و اهل‌بیت(ع) را بگیریم، ببینیم آنها چه گفتند؟

باید برای همۀ احکام متأثر و متأسف باشیم.

من ناراحت شدم و نمی‌توانم حرف بزنم.

من به وجود علمایی که در تهران هستند، امیدوارم.

برای معالجه به تهران رفته بودم وقتی از مجالسی که در ایام فاطمیه برقرار بود مطلع شدم به بعضی از آقایان گفتم: همین اسلامی‌ که الآن در تهران هست به برکت همین مجالس و مؤمنین است که در آنجا هستند.

 

اگر آنها اعتمادشان از ما و جمهوری اسلامی ‌سلب شود چه باید کرد؟

اگر این مؤمنین هم نباشند با این وضعیت چه می‌شود کرد؟

با این وضعیت روزنامه‌ها! روزنامه‌ها همه، این‌گونه مطالب را می‌نویسند.

همه ما می‌خواهیم که این انقلاب بر سر پا باقی بماند، حاکمیت اسلام باشد، می‌دانیم که اگر به این انقلاب ضربه بخورد چه مفاسدی هست، باید از این انقلاب نگه‌داری کرد ولی باید کاری کرد که مردم پشت سر ما نگویند اینها چطورند؟ آن اعمال و رفتارشان، آن خانه‌هایشان.

این‌همه زحماتی که برای انقلاب کشیده شد و شهدایی که ما در راه اسلام دادیم برای چه بود؟

الآن هم باید حاکمیت اسلام در این مملکت مستقر شود و همه یک‌زبان بگوییم که ما همین را می‌خواهیم، هرکجا هم احکام اسلام خدشه‌دار می‌شود همه باشیم.

همین حضور شما که اینجا تشریف آوردید مرتبه‌ای بزرگ از امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر است و ان‌شاءالله اسباب وقوع رعب در دشمنان خواهد شد.

 

[1]. کلینی، الکافی، ج ١، ص ٥٤. «زمانی که بدعت‌ها در امت من آشکار شوند بر عهده عالم است که علم خویش را آشکار کند وگرنه لعنت خداوند بر او خواهد بود».

نويسنده: