مسأله548. غسل و كفن و نماز و دفن مسلمان اگر چه دوازده امامی نباشد، بر هر مكلفی واجب است، و اگر بعضی انجام دهند، از دیگران ساقط میشود، و چنانچه هیچ كس انجام ندهد، همه معصیت كردهاند.
مسأله549. اگر كسی مشغول كارهای میت شود، بر دیگران واجب نیست اقدام نمایند، ولی اگر او عمل را ناتمام بگذارد، باید دیگران تمام كنند.
مسأله550. اگر انسان یقین كند كه دیگری مشغول كارهای میت شده، واجب نیست به كارهای میت اقدام كند، ولی اگر شك یا گمان دارد، باید اقدام نماید.
مسأله551. اگر كسی بداند غسل یا كفن یا نماز یا دفن میت را باطل انجام دادهاند، باید دوباره انجام دهد، ولی اگر گمان دارد كه باطل بوده یا شك دارد كه درست بوده یا نه، لازم نیست اقدام نماید.
مسأله552. برای غسل و كفن و نماز و دفن میت، باید از ولیّ او اجازه بگیرند.
مسأله553. ولیّ زن، شوهر او است، و بعد از او، مردانی كه از میت ارث میبرند مقدم بر زنان ایشان هستند.
مسأله554. اگر كسی بگوید: من ولیّ یا وصی میت میباشم یا بگوید که ولیّ میت به من اجازه داده كه غسل و كفن و دفن او را انجام دهم و احتمال داده شود كه راست میگوید، انجام كارهای میت با او است مگر آن كه كسی دیگر بگوید كه من وصی یا ولیّ میت هستم یا از ولیّ میت اجازه دارم، كه در این صورت حرف كسی پذیرفته است كه دو نفر عادل به گفته او شهادت دهند.
مسأله555. اگر میت برای غسل و كفن و دفن و نماز خود غیر از ولیّ، كسی دیگر را معین كند، وصیت او صحیح است، و احتیاط آن است كه ولیّ هم به او در عمل به وصیت اجازه بدهد، و لازم نیست كسی كه میت او را برای انجام این كارها معین كرده، این وصیت را قبول كند، ولی اگر قبول كرد باید به آن عمل نماید.