مسأله620. واجب است ميت را طوري در زمين دفن كنند كه بوي او بيرون نيايد، و درندگان هم نتوانند بدنش را بيرون آورند، و اگر ترس آن باشد كه جانور بدن او را بيرون آورد، بايد قبر را با آجر و مانند آن محكم كنند.
مسأله621. اگر دفن ميت در زمين ممكن نباشد، ميتوانند به جاي دفن، او را در بنا يا تابوتي بگذارند كه از درندگان محفوظ باشد و بوي او هم بيرون نيايد.
مسأله622. ميت را بايد در قبر به پهلوي راست طوري بخوابانند كه جلوی بدن او رو به قبله باشد.
مسأله623. اگر كسي در كشتي بميرد، چنانچه جسد او فاسد نميشود و بودن او در كشتي مانعي ندارد، بايد صبر كنند تا به خشكي برسند و او را در زمين دفن كنند، و گر نه بايد در كشتي غسلش بدهند و حنوط و كفن كنند، و پس از خواندن نماز ميت بنابر احتياط در صورت امكان او را در خمره بگذارند و درش را ببندند و به دريا بيندازند، و اگر ممكن نشد، چيز سنگيني به پايش ببندند و به دريا بيندازند، و اگر ممكن است، بايد او را در جايي بيندازند كه فوراً طعمه حيوانات نشود.
مسأله624. اگر بترسند كه دشمن، قبر ميت را بشكافد و بدن او را بيرون آورد و گوش يا بيني يا اعضاي ديگر او را ببرد، چنانچه ممكن باشد، بايد به طوري كه در مسأله پيش گفته شد، او را به دريا بيندازند.
مسأله625. مخارج انداختن در دريا و مخارج محكمكردن قبر ميت را، در صورتي كه لازم باشد، بايد از اصل مال ميت بردارند.
مسأله626. اگر زن كافره بميرد و بچه در شكم او مرده باشد، يا هنوز روح به بدن او داخل نشده باشد، چنانچه پدر بچه مسلمان باشد، بايد زن را در قبر به پهلوي چپ پشت به قبله بخوابانند كه روي بچه به طرف قبله باشد.
مسأله627. دفن مسلمان در قبرستان كفار، و دفن كافر در قبرستان مسلمانان، جايز نيست.
مسأله628. دفن مسلمان در جايي كه بياحترامي باشد، مانند جايي كه خاكروبه و كثافت ميريزند، جايز نيست.
مسأله629. دفن ميت در جاي غصبي و در زميني كه مثل مسجد براي غير دفن ميت وقف شده، جايز نيست.
مسأله630. دفن ميت در قبر مرده ديگر جايز نيست، مگر آن كه قبر، كهنه شده و ميت اولي از بين رفته باشد.
مسأله631. چيزي كه از ميت جدا ميشود اگر چه مو و ناخن و دندانش باشد، بنابر احتياط بايد با او دفن شود، و دفن ناخن و دنداني كه در حال حيات از انسان جدا ميشود، مستحب است.
مسأله632. اگر كسي در چاه بميرد و بيرونآوردنش ممكن نباشد، بايد در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند، و بر او نماز بگذارند.
مسأله633. اگر بچه در رحم مادر بميرد و ماندنش در رحم براي مادر خطر داشته باشد، بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند و چنانچه ناچار شوند كه او را قطعه قطعه كنند اشكال ندارد، ولي بايد به وسيله شوهرش اگر اهل فن است او را بيرون بياورند، و اگر ممكن نيست، زني كه اهل فن باشد، و اگر آن هم ممكن نيست، مرد محرمي كه اهل فن باشد، و اگر آن هم ممكن نشود، مرد نامحرمي كه اهل فن باشد بچه را بيرون بياورد، و درصورتي كه آن هم پيدا نشود، زني كه اهل فن نباشد ميتواند بچه را بيرون آورد.
مسأله634. هرگاه مادر بميرد و بچه در شكمش زنده باشد اگر چه اميد زندهماندن طفل را نداشته باشند، بايد به وسيله كساني كه در مسأله پيش گفته شد پهلوي چپ او را بشكافند و بچه را بيرون آورند و دوباره بدوزند، مگر اين كه تشخيص داده شود كه بچه از طرف ديگر سالم بيرون ميآيد و از طرف چپ سالم بيرون نميآيد.