سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

وقت نماز مغرب و عشا

مسأله743. مغرب موقعی است كه سرخی طرف مشرق - كه بعد از غروب آفتاب پیدا می‎شود- از بالای سر انسان بگذرد.

 

مسأله744. نماز مغرب و عشا هر كدام بنابر قول مشهور وقت مخصوص و مشتركی دارند:

وقت مخصوص نماز مغرب از اول مغرب است تا وقتی كه از مغرب به اندازه خواندن سه ركعت نماز بگذرد، كه اگر كسی مثلاً مسافر باشد و تمام نماز عشا را سهواً در این وقت بخواند، بنابر احتیاط نماز باطل است؛ و وقت مخصوص نماز عشا موقعی است كه به اندازه خواندن نماز عشا به نصف شب مانده باشد، كه اگر كسی تا این موقع نماز مغرب را نخوانده، باید نماز عشا، و بعد از آن نماز مغرب را بخواند، و بین وقت مخصوص نماز مغرب و وقت مخصوص نماز عشا، وقت مشترك نماز مغرب و عشا است، كه اگر كسی در این وقت به اشتباه نماز عشا را پیش از نماز مغرب بخواند، و بعد از نماز ملتفت شود، نمازش صحیح است، و باید نماز مغرب را بعد از آن به جا آورد.

مسأله745. وقت مخصوص و مشترك -كه معنی آن در مسأله پیش گفته شد- برای اشخاص فرق می‎كند، مثلاً اگر به اندازه خواندن دو ركعت نماز از اول ظهر بگذرد، وقت مخصوص نماز ظهر كسی كه مسافر است تمام شده، و داخل وقت مشترك می‎شود، ولی برای كسی كه مسافر نیست، باید به اندازه خواندن چهار ركعت نماز بگذرد.

مسأله746. اگر پیش از خواندن نماز مغرب، سهواً مشغول نماز عشا شود، و در بین نماز بفهمد كه اشتباه كرده، چنان‌چه تمام آنچه را خوانده یا مقداری از آن را در وقت مشترك خوانده و به ركوع چهارم نرفته است، باید نیت را به نماز مغرب برگرداند، و نماز را تمام كند، و بعد نماز عشا را بخواند؛ و اگر به ركوع ركعت چهارم رفته، باید نماز را تمام كند، و بعد نماز مغرب را بخواند، و احتیاط لازم آن است كه بعد از نماز مغرب، نماز عشا را اعاده نماید، اما اگر تمام آنچه را خوانده، در وقت مخصوص نماز مغرب خوانده باشد، و پیش از ركوع ركعت چهارم یادش بیاید، احتیاطاً نیت را به نماز مغرب برگرداند، و نماز را تمام كند، و دوباره نماز مغرب، و بعد از آن نماز عشا را بخواند.

مسأله747. آخر وقت نماز عشا، نصف شب است، و شب را باید از اول غروب تا اذان صبح حساب كرد ـ بنابر احتیاط ـ نه تا اول آفتاب.[1] ولی اگر نماز مغرب را نخوانده باشد تا موقعی كه به اندازه خواندن نماز عشا به نصف شب «از اول غروب تا طلوع صبح» بیشتر

 

نمانده باشد، احتیاط این است كه نماز عشا را بخواند و بعد به قصد ما فی الذمه نماز مغرب را بخواند، و عشا را اعاده نماید؛ و اگر نماز مغرب را نخوانده باشد تا به اندازه نماز عشا به نصف شب «از اول غروب تا طلوع آفتاب» بیشتر نمانده باشد، نماز عشا را رجاءاً به قصد ادا بخواند، و بعد نماز مغرب و عشا را قضا نماید.

مسأله748. اگر از روی معصیت یا به واسطه عذری، نماز مغرب یا نماز عشا را تا نصف شب نخواند، بنابر احتیاط واجب، باید تا قبل از اذان صبح بدون این كه نیت ادا و قضا كند به جا آورد.

 

[1]. بنابراین تقریباً یازده ساعت و یك ربع بعد از ظهر شرعی، آخر وقت نماز مغرب و عشا است.

موضوع: 
نويسنده: