مسأله 1489. اگر مأموم یك مرد باشد، بنابر احتیاط واجب طرف راست امام قدری عقبتر بایستد، و اگر یك زن باشد، مستحب است در طرف راست امام طوری بایستد كه جای سجدهاش مساوی زانو یا قدم امام باشد، و اگر یك مرد و یك زن، یا یك مرد و چند زن باشند، مستحب است مرد طرف راست امام و باقی پشت سر امام بایستند، و اگر چند
مرد یا چند زن باشند، مستحب است پشت سر امام بایستند، و اگر چند مرد و چند زن باشند، مردان پشت سر امام، و زنان پشت سر مردان بایستند.
مسأله 1490. اگر امام و مأموم هر دو زن باشند، بهتر است كه ردیف یكدیگر بایستند، و امام جلوتر از دیگران نایستد.
مسأله 1491. مستحب است امام در وسط صف بایستد، و اهل علم و كمال و تقوی در صف اول بایستند.
مسأله 1492. مستحب است صفهای جماعت منظم باشد، و بین كسانی كه در یك صف ایستادهاند فاصله نباشد، و شانه آنان ردیف یكدیگر باشد.
مسأله 1493. مستحب است بعد از گفتن «قَدْ قامَتِ الصَّلاَةُ» مأمومین برخیزند.
مسأله 1494. مستحب است امام جماعت حال مأمومی را كه از دیگران ضعیفتر است رعایت كند، و قنوت و ركوع و سجود را طول ندهد، مگر بداند همه كسانی كه به او اقتدا كردهاند، مایلند.
مسأله 1495. مستحب است امام جماعت در حمد و سوره و ذكرهایی كه بلند میخواند، صدای خود را به قدری بلند كند كه دیگران بشنوند، ولی باید بیش از اندازه صدا را بلند نكند.
مسأله 1496. اگر امام در ركوع بفهمد كسی تازه رسیده و میخواهد اقتدا كند، مستحب است ركوع را دو برابر همیشه طول بدهد و بعد برخیزد، اگر چه بفهمد كس دیگری هم برای اقتدا وارد شده است.