سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

طلاق مبارات

مسأله 2540. اگر زن و شوهر یكدیگر را نخواهند، و زن مالی به مرد بدهد كه او را طلاق دهد، آن طلاق را مبارات گویند.

مسأله 2541. اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند، چنان‌چه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید:

بارَأْتُ زَوْجَتِی فَاطِمَةَ عَلى مَا بَذَلَتْ مَهْرِها فَهِیَ طالِقَ »

مبارات كردم زنم فاطمه را در مقابل آنچه بذل كرده او، پس او رهاست.

و اگر دیگری را وكیل كند، وكیل باید بگوید:

بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَكِّلِی فَاطِمَةَ عَلی مَا بَذَلَتْ فَهِیَ طالِق

و در هر دو صورت اگر به جای كلمه «عَلی مَا بَذَلَتْ بمَا بَذَلَتْ» بگوید، اشكال ندارد.

مسأله 2542. صیغه طلاق خلع و مبارات باید به عربی خوانده شود، ولی اگر زن برای آن كه مال خود را به شوهر ببخشد، مثلاً به فارسی بگوید: برای طلاق، فلان مال را به تو بخشیدم؛ اشكال ندارد.

مسأله 2543. اگر زن در بین عدّه طلاق خلع، یا مبارات از بخشش خود برگردد، شوهر می‎تواند رجوع كند، و بدون عقد دوباره او را زن خود قرار دهد.

مسأله 2544. مالی را كه شوهر برای طلاق مبارات می‎گیرد، باید بیشتر از مهر نباشد، ولی در طلاق خلع اگر بیشتر باشد، اشكال ندارد.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: