مسأله 1617. اگر روزه‎دار عمداً تمام سر را در آب فرو برد، اگر چه باقی بدن او از آب بیرون باشد، بنابر احتیاط واجب روزه‎اش باطل می‎شود، ولی اگر تمام بدن را آب بگیرد و مقداری از سر بیرون باشد، روزه باطل نمی‎شود.

مسأله 1618. اگر نصف سر را یك دفعه، و نصف دیگر آن را دفعه دیگر در آب فرو برد كه هیچ وقت تمام سر زیر آب نباشد، روزه‎اش باطل نمی‎شود.

مسأله 1619. اگر قصد داشت كه سر را زیر آب فرو ببرد و شك كرد كه تمام سر زیر آب رفت یا نه، بنابر احتیاط واجب روزه‎اش باطل است.

مسأله 1620. اگر تمام سر زیر آب برود ولی مقداری از موها بیرون بماند، روزه باطل می‎شود.

مسأله 1621. اگر سر را در گلاب فرو برد بنابر احتیاط واجب روزه باطل می‎شود، چنان‌كه احتیاط واجب آن است كه سر را در آب‎های مضاف دیگر هم فرو نبرد ولی در چیزهای دیگر كه روان است اشكال ندارد.

مسأله 1622. اگر روزه‎دار بی‎اختیار در آب بیفتد و تمام سر او را آب بگیرد یا فراموش كند كه روزه است و سر را در آب فرو برد، روزه‎اش باطل نمی‎شود.

مسأله 1623. اگر با اطمینان به این كه آب سر او را نمی‎گیرد، خود را در آب بیندازد و آب تمام سر او را بگیرد، روزه‎اش اشكال ندارد.

مسأله 1624. اگر فراموش كند كه روزه است و سر را در آب فرو برد، یا دیگری به زور سر او را در آب فرو برد، چنان‌چه در زیر آب یادش بیاید كه روزه است یا آن كس دست خود را بردارد، باید فوراً سر را بیرون آورد، و چنان‌چه بیرون نیاورد بنابر احتیاط واجب روزه‎اش باطل می‎شود.

مسأله 1625. اگر فراموش كند كه روزه است و به نیت غسل سر را در آب فرو برد، روزه و غسل او صحیح است.

مسأله 1626. اگر بداند كه روزه است و عمداً برای غسل‌كردن سر را در آب فرو برد، چنان‌چه روزه او مثل روزه رمضان واجب معین باشد، روزه و غسل هر دو باطل است، و اگر روزه مستحب باشد یا روزه واجبی باشد كه مثل روزه كفاره، وقت معینی ندارد و تمام‌كردن آن واجب نباشد، غسل صحیح، و روزه باطل می‎باشد.

مسأله 1627. اگر برای آن كه كسی را از غرق‌شدن نجات دهد، سر را در آب فرو برد اگر چه نجات‌دادن او واجب باشد، روزه‎اش باطل می‎شود.