مسأله 2871. تحصیل اعتقاد به اصول دین و مبانی اسلام بر هر مسلمانی، واجب است.
مسأله 2872. یادگرفتن و یاددادن علوم و صنایعی كه مورد احتیاج عموم است، و همچنین علوم و صنایعی كه سبب قوت و شوكت جامعه مسلمین، و برتری قوای دفاعی آنها بر كفار میشود، بر همه واجب مؤكد است به وجوب كفایی، و باید مسلمانان به نحوی قوی شوند كه قطع طمع كفار را از بلاد و نوامیس و اعراض و اموال و معادن و ثروت خود بنمایند.
مسأله 2873. از مهمترین مطالب اسلامی، توجه به وضع تعلیم و تربیت فرزندان و مراقبت در حسن ترقی و تكامل علمی و تربیتی آنها است.
مسأله 2874. فرستادن فرزندان به دبستانها و دبیرستانها و كودكستانهایی كه اسلامیت و امانت و علاقهمندی مؤسس و معلمان آنها به سنن اسلامی، محرز و شناخته نشده، و معرض انحراف فكر و عقیده و فساد اخلاق باشد، جایز نیست.
مسأله 2875. كفار حق ندارند در بلاد اسلام، مدرسه دایر كنند، و تعلیم و تربیت اطفال مسلمانان را عهدهدار شوند، و جایز نیست مسلمانان فرزندان خود را به مدارس و كودكستانهای آنها بفرستند.
مسأله 2876. تأسیس مدارس مختلط؛ اعم از ابتدایی و عالی و تدریس در آن مدارس، و فرستادن فرزندان به آن مدارس و همكاری با آنها، جایز نیست.
مسأله 2877. بر مسلمانان واجب است در صورتی كه در مدارس و دانشگاهها و دانشكدههای علوم و صنایع مورد احتیاج عموم، طبق آداب و سنن و رعایت احكام اسلام به تعداد كافی نباشد، خودشان مستقیماً به تأسیس اینگونه مدارس و دانشگاهها بر اساس تعالیم مقدسه اسلام و اجرای برنامههای دینی، اقدام نمایند، و مهما امكن طوری ترتیب بدهند كه از تمام طبقات هر كس استعدادش بیشتر است بتواند به تحصیل ادامه دهد.
مسأله 2878. دانشآموزان و دانشجوها در هر رشتهای از علوم مباحه، اگر غرضشان از تحصیل، خدمت به جامعه و ازدیاد عظمت اسلام و رفع حاجت مسلمانان از بیگانگان باشد، اجر و ثواب بسیار دارند.
مسأله 2879. حضور در كلاس درسی كه استاد آن، فساد عقیده داشته باشد، و در ضمن درس به طور ضمنی، علیه اسلام تبلیغ میكند، جایز نیست.
مسأله 2880. خرید و فروش اجناس و امتعه بیگانگانی كه با مسلمانان، در حال جنگ هستند، در صورتی كه سبب قوت آنها و ضعف مسلمانان شود، جز در موارد اضطرار و ضرورت، مثل معالجه بیمار و امثال آن، جایز نیست.
مسأله 2881. بر تجار و بازرگانان مسلمان، واجب است ـ به وجوب كفایی ـ كه از رخنهكردن بیگانگان داخلی و خارجی در امور تجارت و صنایع و مؤسسات بازرگانی با همكاری و مشورت یكدیگر و تأسیس شركتهای مشابه، جلوگیری نمایند، و نگذارند فرق ضالّه و بیگانه زمامدار امور اقتصادی مسلمین شوند، و به هر وسیلهای ممكن است ایادی آنها را قطع نمایند.
مسأله 2882. همكاری و شركت با مؤسسات فرهنگی بیگانگان و فِرَق ضالّه -كه از عوامل مهم استعمار و تضعیف مسلمین و تقویت كفار بوده و هست- جایز نیست.
مسأله 2883. شركت در مجالس و محافل اهل بدع و فرق ضالّه، حرام است مگر برای ردّ آنها در صورت تمكن.
مسأله 2884. عمل به برنامههایی كه برخلاف شعائر و دستورات و احكام شرع مقدس اسلام باشد، حرام است، و بر هر مسلمانی، خودداری و جلوگیری از عمل به آن، واجب است.
مسأله 2885. سازش با بیگانگان، علیه منافع مسلمانان و اتكاء به آنها و همدستی با آنها، همه از گناهان بزرگ و معاصی كبیره است.
مسأله 2886. ساختن و بنای اماكن فساد و خانههای گناه و رفتن در آن خانهها و اماكن، حرام است، و همچنین اجارهدادن منازل، برای اینگونه محرّمات، حرام است.
مسأله 2887. كسب مال باید از راه حلال و مشروع باشد، و از راههای حرام، مثل قمار و دزدی و ربا و غنا و مسابقههای جدیده محرّمه، حرام است.
مسأله 2888. از چیزهایی كه احترام بسیار دارد، جان و مال و آبروی مسلمان است كه هیچ كس بدون حكم شرع، حق تجاوز به آنها را ندارد.
مسأله 2889. خانه افراد مسلمین محترم است و بدون اذن صاحبش ورود در آن، جایز نیست، بلكه سر كشیدن به خانه غیر، از بالای بام، یا شكاف دیوار یا روزنه در، جایز نیست.
مسأله 2890. خرید و فروش و كمك به مطبوعات و نشریات و روزنامه و مجلات گمراهكننده، و خواندن آنها حرام است، مگر برای اطلاع بر مفاسد و رفع آن در صورت تمكن، برای كسانی كه واقعاً اهلیت و شایستگی رفع آن را دارند.
مسأله 2891. اعانت و كمك و همكاری با نشریات صحیح و مورد اعتماد، از وظایف مهمه است، و از اموری است كه سبب تعمیم و توسعه معارف و تبلیغات اسلامی میشود.
مسأله 2892. اعانت ظلمه و كسانی كه با دین و احكام دین، ضدیت و معاندت دارند و همراهینمودن با آنها در ظلم و ستم، تجاوز به حریم دین و حرام است.
مسأله 2893. بر مسلمانان لازم است كه حقوق و روابط اجتماعی خود را طبق احكام اسلام، مرتب و منظم كنند، و از بدع و سنتهای بیگانگان، جداً پرهیز نمایند.
مسأله 2894. هر مسلمانی باید سعی كند روش و رفتار و اخلاق او، طبق تعالیم اخلاقی و فقهی اسلام باشد تا هم خودش سعادتمند گردد، و هم بر آبروی جامعه اسلامی بیفزاید.
مسأله 2894. كسانی كه متدین و ملتزم به احكام اسلام نیستند، و اهل نماز و روزه و وظایف شرعیه نمیباشند، لیاقت عهدهداری مشاغل اجتماعی اسلامی و مناصب عمومی را ندارند، و اگر عهدهدار شوند، غاصب و متجاوز به حقوق عمومی شناخته میشوند.
مسأله 2896. وظیفه هر مسلمانی است كه در بهبودی امور وضع معاش و اقتصادی مسلمانان اهتمام نماید كه «مَنْ اَصْبَحَ وَ لَمْ یَهْتَمَّ بِأمُورِ الْمُسْلِمِینَ، فَلَیْسَ بِمُسْلِم».
مسأله 2897. مسلمانان باید در بین خودشان با گذشت رفتار كنند، و همكار یكدیگر باشند، و نسبت به كفار، سخت و از دادن هر گونه اختیار و سلطه به آنها نسبت به امور مسلمین، اجتناب نمایند.
مسأله 2898. حسن سلوك و رفتار مسلمان با بیگانه و مسلمان، باید بر اساس تعالیم اسلام در نهایت اعتدال و خیرخواهی برای همه خلق باشد.
مسأله 2899. مسافرت به بلاد كفار و نقاطی كه انسان در آن نقاط نمیتواند وظایف اسلامی خود را انجام دهد، جز در موارد ضرورت و ارشاد آنها، جایز نیست.
مسأله 2900. غصب اموال مردم، حرام است، و حتی در دانه و هستهای از مال كسی بدون رضایت او نمیتوان تصرف كرد.
مسأله 2901. ربا دادن و ربا گرفتن و هرگونه معاملات ربوی؛ چه طرف، شخصی باشد، یا مؤسسات، از قبیل بانكها و سایر شركتها، حرام است.
مسأله 2902. چون اقتصاد و تجارت جامعه مسلمانان در اثر غفلتهایی كه شده و وابسته به بانكها گردیده است، تا بانكها وضع خود را با تعالیم اقتصادی اسلامی تطبیق نكردهاند، مسلمانان متمكن با همكاری یكدیگر مؤسسات قرض الحسنه اسلامی تأسیس كنند، و این مخالفت علنی با احكام خدا را به اطاعت احكام او مبدل سازند.
مسأله 2903. مسلمانان باید در تجارت و معامله و كلیه مناسبات و روابط بین خود و بیگانه، دستورات اسلام را از هر جهت، رعایت كنند، و از غش و كمفروشی و خیانت و اجحاف، خودداری نمایند.
مسأله 2904. مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول كه ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند. اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین - كه نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه میباشند - ارتباط داشته باشند، از آنها كناره بگیرند، و از ضلالت و اضلال آنها بپرهیزند.
مسأله 2905. تصرف و دخالت در امور اوقاف مجهول التولیه و «غُیَّب و قُصَّر» و مساجد و مدارس دینی و موقوفه و كتابخانههای موقوفه كه متولی منصوص ندارد، برای غیر مجتهد جامع الشرایط یا مأذون از طرف او، حرام و خلاف شرع است، و تصرف در وجوهی كه آنها میدهند جایز نیست.
مسأله 2906. مزدوران و كاركنان ظلمه كه خود را به عنوان مبلّغ و مروّج دین، معرفی میكنند، و با اهل باطل و برنامههای باطله، همكاری مینمایند گناهشان از دیگران، بیشتر است، و لازم است مسلمانها از آنها بپرهیزند، و فریب ظاهر لباس و كلمات آنها را نخورند.
مسأله 2907. مسلمان اگر بتواند جامعه و مملكت را در مسیر اجرای احكام اسلام قرار دهد، و احكام اسلام را اجرا سازد، باید اقدام كند؛ و واجب است با كسانی كه این نیت را دارند، همكاری و تشریك مساعی نماید.
مسأله 2908. همكاری مردها با زنهای اجنبیه و بیگانه در امور تجاری و اداری به نحوی كه به تقلید از بیگانگان مرسوم شده - كه از محرمات، پرهیز نمیكنند و مراعات احكام شرعیه را نمینمایند- جایز نیست.
مسأله 2909. هیچكس حق ندارد در مقدار قضاوت، به استناد قانونی غیر از قانون اسلام؛ خواه از امور جزایی باشد یا حقوقی، كسی را محكوم یا حاكم سازد.
مسأله 2910. هیچ فرد مسلمانی نمیتواند به عنوان دستور مافوق، فرمان غیر شرعی او را اجرا نماید، و او را در جلوگیری از شعائر اسلام، و غصب حقوق و آزادیهای مشروعه و كارهای ضد اسلامی، كمك و یاری نماید.
مسأله 2911. جعل قوانین خلاف شرع و اجبار مردم بر عمل به آن و كمك به اجراكنندگان این قوانین، حرام است.
مسأله 2912. مبارزه با نفوذ اقتصادی و فكری و سیاسی بیگانگان در بلاد اسلام، بر هر مسلمانی واجب است، و كمككردن به آن حرام است.
مسأله 2913. سلب آزادیهای مشروعه مردم و تحكم و استبداد بر امور آنها، جایز نیست.
مسأله 2914. ساختن مجسمه و خضوع در مقابل آن، حرام است، و نیایش و احترام در برابر مجسمهها و نصب آنها در معابر و میادین، حرام است.
مسأله 2915. پوشیدن لباس مخصوص به مردها بر زنها، و لباس مخصوص به زنها بر مردها، حرام است.
مسأله 2916. استخدام كفار؛ اعم از ذمی و غیر ذمی در ادارات و سازمانهایی كه باید بر جریان امور، نظارت و یا امور دفاعی كشور اسلامی را تحت نظر داشته باشند، جایز نیست، و پاسبان و افسر و قاضی و متصدیان مشاغل دیگر از این قبیل، همه باید مسلمان باشند.