چهارم ـ آن كه سی روز از اول ماه شعبان بگذرد كه به واسطه آن، اول ماه رمضان ثابت می‎شود، و سی روز از اول رمضان بگذرد كه به واسطه آن، اول ماه شوال ثابت می‎شود.

پنجم ـ آن كه حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است.

مسأله 1740. اگر حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است، كسی هم كه تقلید او را نمی‎كند، باید به حكم او عمل نماید، ولی كسی كه می‎داند حاكم شرع اشتباه كرده، نمی‎تواند به حكم او عمل نماید.

مسأله 1741. اول ماه با پیشگویی منجمین ثابت نمی‎شود، ولی اگر انسان از گفته آنان یقین پیدا كند، باید به آن عمل نماید.

مسأله 1742. بلند بودن ماه یا دیر غروب‌كردن آن، دلیل نمی‎شود كه شب پیش شب اول ماه بوده است.

مسأله 1743. اگر اول ماه رمضان برای كسی ثابت نشود و روزه نگیرد، چنان‌چه دو مرد عادل بگویند: شب پیش، ماه را دیدیم، باید روزه آن روز را قضا نماید.

مسأله 1744. بعید نیست كفایت رؤیت ماه در هر محلی برای سایر نقاط.

مسأله 1745. اول ماه به تلگرام ثابت نمی‎شود، مگر این كه انسان بداند كه تلگرام از روی حكم حاكم شرع یا شهادت دو مرد عادل بوده است.

مسأله 1746. روزی را كه انسان نمی‎داند آخر رمضان است یا اول شوال، باید روزه بگیرد، ولی اگر پیش از مغرب بفهمد كه اول شوال است، باید افطار كند.

مسأله 1747. اگر زندانی نتواند به ماه رمضان یقین كند، باید به گمان عمل نماید، و اگر آن هم ممكن نباشد، هر ماهی را كه روزه بگیرد صحیح است، ولی باید بعد از گذشتن یازده ماه از ماهی كه روزه گرفته، دوباره یك ماه روزه بگیرد.