حضرت زهرا(س) وقتی به مسجد مدینه تشریف آوردند با آن شوکت و عظمتی که داشتند و زن‌های بزرگ قریش اطراف ایشان را گرفته بودند، فوراً پردۀ سفیدی کشیدند و آن وقت آن خطبه و آن بیانات بلیغه را ایراد فرمودند که در کتاب «بلاغات النساء»[1] که کلمات بلیغۀ زن‌های بزرگ را جمع‌آوری کرده نقل شده،[2] کتابی است که بیش از هزار سال پیش از این تألیف شده است و از مدارک خطبۀ حضرت زهرا(س) است، خطبه‌ای که پر است از مطالب، اول معارف و عقاید اسلامی را بیان می‌کند چون حضرت می‌دید اساس اسلام در خطر افتاده به همین جهت تأکیداتی راجع به عقاید اسلامی بیان فرمود.
به‌هرحال ضرورت اقتضا کرد که حضرت به مسجد بیایند ولی وقتی آمدند، پردۀ سفیدی کشیدند و حضرت از پشت پرده خطبه را ایراد فرمودند و مردم را آگاه کردند.[3]
خانم‌هایی که اهل قرآن هستند، آیات حجاب را خوانده‌اند:
یا آیات دیگری که راجع به زن‌های پیغمبر است.
[1]. تألیف ابوالفضل احمد بن ابی‌طاهر طیفور (متولد ٢٠٤ق، متوفی ٢٨٠ق).
[2]. ابن‌طیفور، بلاغات النساء، ص12 – 15.
[3]. طبری امامی، دلائل الامامه، ص111؛ طبرسی، الاحتجاج، ج1، ص131 – 132؛ ابن‌طاووس، الطرائف، ص264؛ ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج16، ص211؛ مجلسی، بحار الانوار، ج29، ص216.
[4]. احزاب، ٥٩. «ای پیامبر به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: روسری‌های بلند خود را بر خویش فرو افکنند، این کار برای اینکه [آنها به عفیف بودن] شناخته شوند و مورد اذیت قرار نگیرند بهتر است».
[5]. احزاب، ٥٣. «و هنگامی که چیزی از وسایل زندگی را از آنان می‌خواهید از پشت پرده بخواهید. این کار برای پاکی دل‌های شما و آنها بهتر است».