در دورۀ آخرالزمان امتحانات بسيار است. در روايت آمده است:
(قتاد) که در اين روايت آمده است درخت مانندي است که در مثل بيابان‌هاي عربستان
مي‌رويد و خارهاي بسيار سختي دارد که کندن آن خصوصاً با دست بسيار مشکل است.
در اين روايت مي‌فرمايد: براي صاحب اين امر غيبتي است که اگر کسي بخواهد در آن عصر غيبت به دين خود حقيقتاً متمسک باشد و دين‌دار و مسلمان و شيعه باشد و ولايت اميرالمؤمنين(ع) را داشته باشد به‌قدري سخت است، مثل آنکه بخواهد آن خارها را با دست از آن درخت جدا کند. در روايت ديگري آمده است:
حفظ دين در عصر غيبت آن‌قدر سخت است مثل اینکه انسان بخواهد آتش را در کف دست نگه دارد.
امروز آن زمان‌ها است و اگر هم نباشد در آينده زمان‌هایي پيش می‌آيد که همين‌طور مي‌شود.
کسي که منتظر ظهور است بايد خودش را براي بيرون آمدن از اين امتحانات و ابتلائات آماده کند تا بتواند در هر وضعيت و شرايطي به دين خود متمسّک باشد و دين خود و اسلام را از همه چيز عزيزتر بداند.
کسي که منتظر ظهور است بايد به ريسمان خدا متمسک باشد.
ريسمان خدا، ولايت محمد و آل محمد(ص) و پيروي از دستورات و تعليمات آنها است بايد مواظب باشيم از خط تمسک به ولايت اهل‌بیت(ع) بيرون نرويم. عده‌اي می‌خواهند خط مردم را عوض کنند، مواظب باشيد خط شما عوض نشود و در راه اسلام ثابت‌قدم بمانيد، افتخار کنيد که شيعه هستيد، با امام زمان(عج) آشنا هستيد، ولايت اهل بيت(ع) را داريد افتخار کنيد که ماه مبارک شعبان و نيمۀ اين ماه را احترام
و تجليل می‌کنيد به مسجد جمکران می‌آیيد يا صاحب‌الزمان(عج) می‌گویيد هويت ما همين‌ها است.
هرچه به اين مطالب بيشتر متمسّک باشيم هويت ديني و مذهبي ما ظاهرتر است، همه چيز بايد به قرآن و احکام اسلام برگردد، بايد متوجه باشيم اين هويت را از ما نگيرند، می‌خواهند اين هويت را از ما بگيرند، با بعضي نوشته‌ها و تبليغات و حرف‌هایي که زده مي‌شود.
در همۀ دنيا اين برنامه هست که می‌خواهند هويت مسلمان‌ها را عوض کنند و هويت‌هايي که خودشان می‌خواهند براي ما بسازند.
اين زمان، زمان امتحانات است و بايد شما نوجوانان و جوانان عزيز، شما دانش‌آموزان عزيز، خودتان را حفظ کنيد.
اميدوارم خداوند متعال همه شما را ذخيرۀ ارزشمندي براي اسلام قرار دهد و از ياوران امام زمان(عج) باشيد.
[1]. کلینی، الکافی، ج1، ص335؛ طوسی، الغیبه، ص455؛ مجلسی، بحار الانوار، ج52، ص111؛ صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ج2، ص248. «برای صاحب این امر (امامت و ولایت) غیبتی است که در دوران غیبت آن‌حضرت دین‌دار بودن همانند کندن برگ‌های شاخه قتاد پرخار است.»
[2]. ابن‌بطریق، عمدة عیون صحاح الاخبار، ص435؛ متقی هندی، کنز العمال، ج14، ص255؛ قندوزی، ینابیع المودّه، ج3، ص388.
[3]. آل‌عمران، ١٠٣. «و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید».