همیشه به یاد داشته باشیم و فراموش نکنیم، درسی که می‌خوانیم یا می‌گوییم همه برای ایشان و به حساب ایشان باشد و خدمتگزار اسلام و آن حضرت باشیم و همیشه در نظر داشته باشیم که عنایات ایشان شامل حال ما باشد، اگر مشمول توجهات حضرت نباشیم خیر و برکت نمی‌بینیم، بسا می‌شود این علوم برای انسان حجاب می‌شود و مانع سیر و عروج و ترقی و کمال انسان می‌شود ولی از آن‌طرف هرچه بیشتر یاد ایشان را گرامی بداریم و ایشان در خاطره و ذهنمان باشد موجب می‌شود که از همۀ کارهایمان بهرۀ کامل را ببریم و موفق باشیم، چون برکات به‌وسیلۀ آن حضرت نازل می‌شود.
باید کاری کنیم که رضایت ایشان فراهم شود ببینیم آن حضرت چگونه راضی هستند. بسیاری از کارهایی که می‌کنیم اسباب ناراحتی و نگرانی ایشان است و من می‌دانم ایشان نگران می‌شوند.
باید هر‌کسی در حد خودش اگرچه در یک محدوده کوچک، اموری که اسباب نگرانی ایشان است برطرف کند مانند اختلاط زن و مرد که اسلام راضی نیست. این چه تعصبی است که ما داشته باشیم
که حتی یک وقتی می‌خواهیم یک سخنگو داشته باشیم بگوییم این سخنگو زن باشد یا مثلاً می‌خواهند دانشکده پلیس برای زن‌ها درست کنند. این دانشکده را برای چه می‌خواهیم؟ اینها در درازمدت تبعات بدی خواهد داشت و شخصیت اسلامی ما را عوض می‌کند. اگر لازم است عده‌ای زن برای مواردی که در ارتباط با زن‌ها می‌باشد داشته باشند، اما اینکه با آن کیفیت و رسمیت، درجه داشته باشند، وضعیت به صورت دیگری می‌شود. این قبیل مسائل زیاد است و اینها اسباب نگرانی حضرت ولیّ عصر(عج) است.
[1]. فرازی از دعای عدیله. مجلسی، زاد المعاد، ص 422 – 424.