خيلي تشکر میکنم و افتخار میکنم که بنده را به زيارت خود و اين عزيزان نائل کرديد، جهاتي که شما تذکر داديد همه ارزنده است و هر کدام در هر حدي تأمين شود موجب مسرّت و خشنودي خاطر انور حضرت وليّ عصر(عج) میشود، و من بايد تشکر کنم هم از جنابعالي و آقاياني که اهتمام دارند تا اين حوزه در آنجا برقرار باشد، با توجه به اینکه آنجا از ثغور و حدود است و بايد نگهداري شود و اگر به حال خود گذاشته شود آنهایي هم که هستند از دست میروند.
اينها وظایفي است که بسيار اهميت دارد و بايد همه انجام دهند همه بايد در مقام نگهداري ثغور مذهب و دين باشند، در آنجا تبليغ احکام کنند و مردم را به امام زمان(عج) دعوت کنند.
زيارت اين چهرههاي نوراني براي من ذخيرۀ آخرت است و من افتخار میکنم که چنين حوزههایي در اطراف و اکناف باشد، هم بتوانند اين جوانهاي عزيز را تقویت کنند و به معارف آل محمد(ع) آشنا کنند و نگذارند اينها متروک شود و هم اینکه شعاع و روشنایي آنها همهجا را بگيرد، قلوب ديگران را روشن کند و ايمان آنها را حفظ کند.
اشخاصي که خود را براي اين کار آماده ميکنند درواقع خودشان را به امام
زمان(عج) میفروشند و امام زمان(عج) آنها را خريداري کرده است، بايد قدر اين نعمت را بدانند، کسي که خودش را به ايشان فروخته باشد و آن حضرت او را خريداري کرده باشد، بايد بداند که بسيار سعادتمند بوده و اين توفيقي است که از طرف خداوند متعال نصيب او شده و نصيب همهکس نميشود.
البته زحمات و مشکلات زياد است، هميشه در راه تحصيل دين و معارف اهلبيت(ع)، کسب حديث، قرآن و تفسير، مشکلات بوده است، از قديم علمایي که به مقاماتي نائل شدهاند کساني بودهاند که اين زحمات را متحمل میشدند و به امور دنيوي توجه نميکردند و فقط قصدشان نشر دين بوده است. در روايت آمده است که شخصي از امام صادق(ع) سؤال ميکند:
شما قدر خود و قدر اين فرصتهایي که الآن به دست آمده است را بدانيد چون در گذشته اين فرصتها فراهم نبود، در مناطق شما کساني که میخواستند تحصيل علم کنند يا مسألهاي سؤال کنند بايد راههاي دور و درازي را بروند، امروز بحمدالله در خود منطقه، حوزه تأسيس شده، هم مردم استفاده ميکنند و هم شما در نظر داريد به مقامات علمی نائل شويد.
آنچه در تحصيل علم بسيار مؤثر و موجب برکت است، اين است که انسان علم را خالصاً براي خدا فرا گيرد و مقصد ديگري در کار نباشد.
[1]. دیدار گروهی از روحانيون و طلاب حوزه علميه يکي از شهرهاي مرزي با حضرت آیتالله العظمی صافی گلپایگانیمدظلهالعالی در تاریخ 4 خرداد 1387.
[2]. صفار، بصائر الدرجات، ص27؛ مجلسی، بحار الانوار، ج ٢، ص ١٤٥. «کسی هست که سخن شما را بسیار نقل کرده و در میان مردم گسترش میدهد و با نقل آن دلهای شیعیان شما را قرص و محکم میسازند و شاید عابدی از شیعیان شما این جور نباشد و روایت زیاد نداشته باشد کدام یک برتر و بافضیلتتر است؟ حضرت فرمود: کسی که سخن ما را زیاد نقل میکند و در میان مردم پخش میکند و دلها را ثبات و ایمان میبخشد از هزار عابد برتر است.»