قال الله تعالي:
اين ميلاد فرخنده و اين عيد بزرگ سعادت‌بخش، ولادت حضرت بقیة الله(عج) را خدمت شما و عموم شيعيان تبريک عرض می‌کنم و از اظهار لطفي که کرديد تشکر می‌کنم.
ايام خجسته و فرخنده‌اي است، برکات خداوند متعال در مثل اين ايام بر کساني که بخواهند کسب برکت کنند بسيار نازل مي‌شود. مردم هرچه بيشتر طلب کنند بيشتر مشمول برکات الهيه در اين ايام سعيد مخصوصاً شب و روز نيمه شعبان خواهند بود.
به همين مناسبت حديث شريفي که بسيار صحيح و معتبر و يقين الصدور است خدمت شما هديه می‌کنم.
اين حديث راجع به ولادت حضرت مهدي(عج) است که من می‌توانم به سه واسطه برحسب يکي از انحاء حديث که «وجاده»[3] است از حضرت امام حسن عسکري(ع) روايت کنم، زيرا اين روايت را فضل بن شاذان نيشابوري که از نظر علمی از بزرگان
علما و مورد قبول شيعه و سني است و شخصيت بسيار بزرگ و ارزشمندي است در يکي از کتاب‌هایي که راجع به حضرت وليّ عصر(عج) تأليف کرده است نقل مي‌کند. ايشان داراي ١٨٠ تأليف هستند، وفاتشان پس از ولادت حضرت وليّ عصر(عج) و قبل از شهادت امام حسن عسکري(ع) اتفاق افتاده است و در مورد غيبت يک کتاب يا دو کتاب و بسا بيشتر داشته‌اند. اين حديث شريف را کتاب‌هاي کفاية المهتدي و اربعين خاتون‌آبادي (که از علمای بزرگ اصفهان بودند) و نجم الثاقب از کتاب ايشان نقل مي‌کنند؛ بنابراين ما به يک واسطه اين روايت را از فضل بن شاذان نقل می‌کنيم و او از محمد بن علي بن حمزه بن حسن بن عبيدالله بن (ابي‌الفضل العباس) ابن علی بن ابی‌طالب(ع) نقل مي‌کند. ايشان هم از بزرگان محدثين و داراي شخصيت علمی و صاحب تأليف و کتاب است و معلوم مي‌شود از معتقدين به وجود مقدس امام زمان(عج) بوده است. او از امام حسن عسکري(ع) نقل مي‌کند که:
در شب نيمۀ ماه مبارک شعبان هنگام طلوع فجر (صبح) اين تولد مبارک اتفاق افتاد.
مرحوم آقاي والد در اشعاري می‌گويند:
|
تا زده اين خسرو گردون عَلَم |
|
زد به جهان خسرو عالم قدم |
اميدوارم همه مراقب باشيد مخصوصاً در اين عصر و زماني که هجوم‌هاي ضدّ ارزشي به مسلمانان و شيعيان، و مخصوصاً به جوانان و خواهران خيلي زياد شده و مي‌خواهند هويت اسلامی اينها را کم کنند.
ما به خواهران متعهّد، متديّن، بامعرفت، با حجاب و عفت، مؤدب به اخلاق دين و آداب اسلام و تربيت‌هایي که اسلام از زن مي‌خواهد، احتياج داريم. خواهراني در مقابل آن تاريکي‌ها و ظلمت‌هایي که ديگران ايجاد مي‌کنند و مکشفات الوجوه به خيابان مي‌روند و اين‌همه مرد به آنها نگاه کند، برايشان مهمّ نيست.
در مقابل آنها، چنين خانم‌هایي بايد باشند با حجاب اسلامی يعني چادر، چون آنچه مفاتن بدن را حفظ مي‌کند چادر است يا عبایي که نظير چادر باشد تا مفاتن بدن ظاهر نباشد.
اين چادر را بايد نگه داشت، و به آن اهميت داد، پوشيدن چادر امروز، جهاد است. زن‌هایي که با چادر بيرون مي‌آيند، و مواظب خود و دختران و کسان خود هستند و توصيه به حفظ چادر مي‌کنند، جهاد في سبيل الله دارند.
[1]. دیدار گروهی از خواهران طلبه از اصفهان با حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی‌مدظله‌العالی در تاریخ 30 آبان 1387.
[2]. ذاريات، ٢٣. «سوگند به پروردگار آسمان و زمین که این مطلب حق است همان‌گونه که شما سخن می‌گویید».
[3]. وهو: أن يجد انسان کتاباً أو حديثاً مروي انسان بخطه معاصر له او غير معاصر ولم يسمعه منه هذا الواجد ولا له إجازة منه ولا نحوها. شهيد ثاني، الرعایة في علم الدرایه، ص298.
[4]. ابن‌شاذان نیشابوری، مختصر اثبات الرجعه، ص ٢١٢؛ صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ج2، ص369 – 394. «متولد شد ولی و حجت خدا بر بندگانش و جانشینم پس از من درحالی‌که ختنه شده بود در شب نیمه ماه شعبان در سال دویست و پنجاه و پنج هنگام طلوع فجر، و اولین کسی که او را غسل داد رضوان خازن بهشت همراه با گروهی از فرشتگان مقرب الهی بود که با آب کوثر و سلسبیل او را شستند؛ سپس او را عمّه‌ام حکیمه‌خاتون دختر امام جواد محمد بن علي الرضا^ شست.»