قال الله تعالی:
این میلاد فرخنده و این عید بزرگ سعادت‌بخش، ولادت حضرت بقیة الله(عج) را خدمت شما و عموم شیعیان تبریک عرض می‌کنم و از اظهار لطفی که کردید تشکر می‌کنم.
ایام خجسته و فرخنده‌ای است، برکات خداوند متعال در مثل این ایام بر کسانی که بخواهند کسب برکت کنند بسیار نازل می‌شود. مردم هرچه بیشتر طلب کنند بیشتر مشمول برکات الهیه در این ایام سعید مخصوصاً شب و روز نیمه شعبان خواهند بود.
به همین مناسبت حدیث شریفی که بسیار صحیح و معتبر و یقین الصدور است خدمت شما هدیه می‌کنم.
این حدیث راجع به ولادت حضرت مهدی(عج) است که من می‌توانم به سه واسطه برحسب یکی از انحاء حدیث که «وجاده»[3] است از حضرت امام حسن عسکری(ع) روایت کنم، زیرا این روایت را فضل بن شاذان نیشابوری که از نظر علمی از بزرگان
علما و مورد قبول شیعه و سنی است و شخصیت بسیار بزرگ و ارزشمندی است در یکی از کتاب‌هایی که راجع به حضرت ولیّ عصر(عج) تألیف کرده است نقل می‌کند. ایشان دارای ١٨٠ تألیف هستند، وفاتشان پس از ولادت حضرت ولیّ عصر(عج) و قبل از شهادت امام حسن عسکری(ع) اتفاق افتاده است و در مورد غیبت یک کتاب یا دو کتاب و بسا بیشتر داشته‌اند. این حدیث شریف را کتاب‌های کفایة المهتدی و اربعین خاتون‌آبادی (که از علمای بزرگ اصفهان بودند) و نجم الثاقب از کتاب ایشان نقل می‌کنند؛ بنابراین ما به یک واسطه این روایت را از فضل بن شاذان نقل می‌کنیم و او از محمد بن علی بن حمزه بن حسن بن عبیدالله بن (ابی‌الفضل العباس) ابن علی بن ابی‌طالب(ع) نقل می‌کند. ایشان هم از بزرگان محدثین و دارای شخصیت علمی و صاحب تألیف و کتاب است و معلوم می‌شود از معتقدین به وجود مقدس امام زمان(عج) بوده است. او از امام حسن عسکری(ع) نقل می‌کند که:
در شب نیمۀ ماه مبارک شعبان هنگام طلوع فجر (صبح) این تولد مبارک اتفاق افتاد.
مرحوم آقای والد در اشعاری می‌گویند:
|
تا زده این خسرو گردون عَلَم |
|
زد به جهان خسرو عالم قدم |
امیدوارم همه مراقب باشید مخصوصاً در این عصر و زمانی که هجوم‌های ضدّ ارزشی به مسلمانان و شیعیان، و مخصوصاً به جوانان و خواهران خیلی زیاد شده و می‌خواهند هویت اسلامی اینها را کم کنند.
ما به خواهران متعهّد، متدیّن، بامعرفت، با حجاب و عفت، مؤدب به اخلاق دین و آداب اسلام و تربیت‌هایی که اسلام از زن می‌خواهد، احتیاج داریم. خواهرانی در مقابل آن تاریکی‌ها و ظلمت‌هایی که دیگران ایجاد می‌کنند و مکشفات الوجوه به خیابان می‌روند و این‌همه مرد به آنها نگاه کند، برایشان مهمّ نیست.
در مقابل آنها، چنین خانم‌هایی باید باشند با حجاب اسلامی یعنی چادر، چون آنچه مفاتن بدن را حفظ می‌کند چادر است یا عبایی که نظیر چادر باشد تا مفاتن بدن ظاهر نباشد.
این چادر را باید نگه داشت، و به آن اهمیت داد، پوشیدن چادر امروز، جهاد است. زن‌هایی که با چادر بیرون می‌آیند، و مواظب خود و دختران و کسان خود هستند و توصیه به حفظ چادر می‌کنند، جهاد فی سبیل الله دارند.
[1]. دیدار گروهی از خواهران طلبه از اصفهان با حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی‌مدظله‌العالی در تاریخ 30 آبان 1387.
[2]. ذاریات، ٢٣. «سوگند به پروردگار آسمان و زمین که این مطلب حق است همان‌گونه که شما سخن می‌گویید».
[3]. وهو: أن یجد انسان کتاباً أو حدیثاً مروی انسان بخطه معاصر له او غیر معاصر ولم یسمعه منه هذا الواجد ولا له إجازة منه ولا نحوها. شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایه، ص298.
[4]. ابن‌شاذان نیشابوری، مختصر اثبات الرجعه، ص ٢١٢؛ صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ج2، ص369 – 394. «متولد شد ولی و حجت خدا بر بندگانش و جانشینم پس از من درحالی‌که ختنه شده بود در شب نیمه ماه شعبان در سال دویست و پنجاه و پنج هنگام طلوع فجر، و اولین کسی که او را غسل داد رضوان خازن بهشت همراه با گروهی از فرشتگان مقرب الهی بود که با آب کوثر و سلسبیل او را شستند؛ سپس او را عمّه‌ام حکیمه‌خاتون دختر امام جواد محمد بن علی الرضا^ شست.»