ما در اسلام شريفتر از شغل شما شغلي نداريم. شغل تعليم و تربيت آنهم مخصوصاً نسبت به طبقۀ نوجوان و جوان و بهخصوص در اين زمان که افکار مختلفي پيدا شده است، بسيار مهم است.
اگر در رأس مدارس و آموزشگاهها افراد سالم و متديّن باشند براي همه غنيمت است.
اگر تاريخ را مطالعه کنيد میبينيد، شخصيتهاي بسياري بودند که در خانوادههاي بسيار فاسدي قرار داشتند اما در اثر تربيت معلّمين افراد برجسته و صالح و شايستهاي شدند.
قدر خودتان را بدانيد که میتوانيد چنين نقش و تأثيري در جامعه داشته باشيد اگر معلّم صالح نباشد، فسادش بسيار زياد است. براي هيچ ملت و مملکتي خطري بالاتر از اين نيست که آموزش و پرورش از راه صحيح منحرف شود و سعادت مملکت به اين است که افرادي در آموزش و پرورش باشند که بتوانند افراد را در راه کمال و ترقي و آنچه که موجب عزّت و عظمت اسلام ميشود تربيت کنند، هم در مسائل علمی و هم مسائل اخلاقي.
آن شخص میگويد:
اگر علم با اخلاق نباشد همين اوضاعي است که در غرب میبينيد. فسادهایي از آنها نقل ميکنند که انسان متحير ميشود که انحطاط اخلاقي تا کجا رفته است؟ اينها در صنعت پيشرفته هستند اما در اخلاق مطالبي شنيده ميشود که انسان شرم دارد بگويد. منکراتي را معروف میدانند که بسا حيوانات هم از آن اباء دارند. وقتي اخلاق، دين و ايمان نباشد اينچنين ميشود اما اگر اينها با هم باشد سعادت جامعه فراهم ميشود.
اميدوارم بتوانيد دانشآموزان را با مسائل اساسي آشنا کنيد الآن عدهاي در جامعۀ ما دانشآموزان را مشغول به کارهاي غير اصولي ميکنند، فرض کنيد صحيح و شرعي هم باشد ولي فرعي است و موجب افت تحصيلي آنان ميشود، اينها را بايد متوجه مسائل عقلاني و جهاتي که در ترقي جامعه مؤثر است بنمایيد.
آنچه وسيله ترقي و سعادت است، علم و اخلاق و دين و ايمان است و اينها را معلّمين بايد داشته باشند، خدا را شکر که افرادي مثل شما در رأس مدارس قرار دارند اميدوارم امام زمان# از شما راضي و خشنود باشند.
[1]. «ما نيازمند علم هستيم اما احتياجمان به اخلاق بيشتر است».