سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

تعیین حضرت علی(علیهالسلام)  به‌عنوان جانشین توسط عمر

 س. شیعه ادّعا مى‌کنند که عمر با على دشمن بوده است، امّا مى‌بینیم که عمر وقتى براى تحویل‌گرفتن کلیدهاى بیت‌المقدس مى‌رود، او را جانشین خود در مدینه مقرّر مى‌نماید. پس کجاست دشمنی عمر با علی؟

ج. حكایت تعیین امیرالمؤمنین علی‌(علیه‌السلام)  به‌عنوان جانشین توسّط عمر، از موضوعاتی است كه سیره امام و نیز سیره عمر آن را ردّ می‌كند.

امّا آنچه از سیره امام‌علی‌(علیه‌السلام)  مشهور است اینكه او خلافت و جانشینی رسول خدا‌(ص)  را حقّ شرعی خود می‌دانست و عمل كسی را كه بخواهد او را عامل و مأمور بر چیزی قرار بدهد قبول نمی‌كرد. آن حضرت در طول خلافت غاصبانه آن سه نفر بر همین سیره باقی بود و از تمام مناصب حكومتی كناره‌گیری می‌كرد و این، خود نشان از این دارد كه ایشان، حكومت آنها را غیرمشروع می‌دانست.

امّا درباره سیره عمر، اگرچه او میل به این مطلب دارد، اما همان‌گونه كه بارها گفته شد علی‌(علیه‌السلام)  بزرگ‌تر و با عزّت‌تر از آن بود كه این ذلّت را بپذیرد.

بنابراین بر هیچ محقّق در تاریخ و آشنا به سیره امیرالمؤمنین علی‌(علیه‌السلام)  و آشنا با آن مواضع سلبی نسبت به اینها و كناره‌گیری از مناصب و مقامات، پنهان نیست كه این حكایت، كذب محض است.

چگونه عمر، راضی به این می‌شود كه امام‌(علیه‌السلام)  متولّی امری شود، درحالی‌كه همین عمر، شورا را با آن تركیب كذایی تشكیل داد تا از رسیدن امیرالمؤمنین‌(علیه‌السلام)  به مقام

 

خلافت و وصایت رسول‌الله‌(ص)  - كه منصوص ازطرف خداوند متعال بود - جلوگیری كند؛ (وَ سَیَعْلَمُ الّذِینَ ظَلَمُوا أیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ).[1]

 


[1]. شعراء، 227؛ «آنها كه ستم كردند به‌زودى مى‏دانند كه بازگشتشان به كجاست!».

نويسنده: