س. شیعه مىگویند درست نیست که دنیا از وجود کسى خالى باشد که حجّت الهى را اقامه مىنماید، یعنى همیشه امام هست و ازطرفى مىگویند که تقیّه نُهدهم دین است و امام که حجّت را اقامه مىکند باید تقیّه کند و قطعاً نُهدهم دین را ترک نخواهد کرد. پس چگونه بهوسیله او حجّت بر خلق خدا اقامه مىگردد؟
ج. بلی، شیعه همین را میگویند که زمین خالی از وجود حجّت نیست و امیرالمؤمنین علی(علیهالسلام) میفرماید:
و از حدیث: «مَنْ مَاتَ وَلَمْ یَعْرِفْ امَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیةً»[2] عین همین معنا استفاده میشود که در هر عصر، یک نفر امام زمان برای مردم است و هركس او را نشناسد و بمیرد، به مردن جاهلیّت مرده است. حدیث ثقلین[3] نیز بهوضوح بر این معنا دلالت دارد.
راجع به اینکه تقیّه نُهدهم دین است، مقصود این نیست كه نهدهم از احكام دین را تقیّه میكنند و نهدهم متروك میماند، بلكه مقصود این است که تقیه اهمیت بسیار زیادی دارد که در درجهبندی نه درجه اهمیت دارد نه اینکه نُهدهم دین عمل نمیشود؛ بلکه در موردی كه تقیّه لازم باشد شیعیان با قوّت، اتّخاذ موضع مینمایند.
[1]. نهجالبلاغه، حکمت 147؛ ابن ابیالحدید، شرح نهج البلاغه، ج18، ص347؛ «آری خداوندا زمین هیچوقت از حجت خدا خالی نیست که برای خدا با برهان روشن قیام کند یا آشکار و شناخته شده و یا بیمناک و پنهان».
[2]. تفتازانی، شرحالمقاصد، ج2، ص275؛ «هرکس بمیرد و امام زمان خودش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است».
[3]. احمد بن حنبل، مسند، ج3، ص59؛ ترمذی، سنن، ج5، ص328 - 329؛ طبرانی، المعجمالکبیر، ج3، ص65 - 67.